petak, 15. prosinca 2017.

Fleksibilnost

Sposobnost izvođenja pokreta maksimalnom amplitudom u jednom ili više zglobova bez posljedica nazivamo fleksibilnost. Fleksibilnost je važna kod izvođenja težih elemenata tehnike kretanja kako sa loptom tako i bez lopte. Utiče na smanjenje broja povreda. Koeficijent urođenosti je veoma nizak. Idealan period za razvoj fleksibilnosti je između 10-14 godine, jer u tom periodu djeca intenzivno rastu.
Međutim, vježbe fleksibilnosti njima ne pričinjavaju zadovoljstvo, sa jedne strane zbog već istegnutih mišića od procesa rasta tijela, a sa druge strane zbog "ludih godina" puberteta. Mnogo ima djece u tom uzrastu gdje su im mnoge vježbe "dosadne". Zato vježbe fleksibilnosti treba realizovati vježbama koje će biti dinamične, po mogućnosti u formi igre, gdje će biti dodate vježbe fleksibilnosti, ili u tehniku vođenja lopte se može više različitih vježbi fleksibilnosti integrisati. Vježbe fleksibilnosti koje su statične za djecu, većinu, su "dosadne" i zato ih treba maksimalno izbjegavati.
Različiti sportovi zahtjevaju u različitim zglobovima fleksibilnost, što znači ne može se reći da je fleksibilnost opšta sposobnost cijelog lokomotornog sistema, nego specifična u određenom zglobu ili skupu zglobova.
Izolovano je više dimenzija u području fleksibilnosti i to:
-aktivna, amplituda u zglobu se postiže uz pomoć snage vlastitih mišića,
-pasivna, amplituda pokreta postiže se uz pomoć partnera ili nekog drugog spoljnog opterećenja,
-statička, sportista zadržava postignutu amplitudu pokreta,
-dinamička, maksimalna amplituda se postiže više puta na dinamičan način,
-lokalna, fleksibilnost u jednoj topološkoj regiji,
-globalna, istovremena fleksibilnost skupa zglobova u svim topološkim regijama.
Optimalno razvijena fleksibilnost je potreban fudbalerima za izvođenje svih složenijih pokreta. Razvoj fleksibilnosti možemo ostvariti samo ako postižemo maksimalane pokrete u svim ravnima. Nivo razvijanosti brzine, snage, koordinacije i tehnike u fudbalu direktno je povezana sa razvijenošću fleksibilnosti, jer funkcionalnost našeg mišićnog sistema direktno utiče na ukupnu sposobnost fudbalera.
U trenažnom ciklusu fleksibilnost treba da bude sastavni dio svake trenažne jedinice, do 12 godine što više kroz razne igre i u kombinaciji sa  tehnikom razvijati fleksibilnost, nakon 12 godine, 8-12 standardnih vježbi fleksibilnosti u uvodnom dijelu treninga realizovati. Razvoj fleksibilnosti moguć samo u potpuno odmornom stanju. Ubrzava proces oporavka fudbalera.
Za poboljšanje fleksibilnosti najbolje su vježbe istezanja. Razlikujemo tri osnvna tipa vježbi istezanja: 1. statičko istezanje, sastoji se od vježbi kojim se dio tijela istrže lagano, bez eksplozivnih pokreta i djelovanja neke strane sile na dio tijela koji se isteže, do maksimalnog položaja  u kome se zadržava pokret 10-30 sec. u zavisnosti kada se isteže, na početku ili na kraju treninga. 2.balističko istezanje, podrazumijeva dinamičke, eksplozivne pokrete do krajnje amplitude, gdje pokretanje segmenta tijela izaziva istezanje mišića. 3.metoda proprioceptivne nervnomišićne fascilitacije podrazumijeva maksimalnu izometričnu kontrakciju mišića neposredno prije nego što se mišić isteže na isti način kao kod statičkog istezanja.
U fudbalu se česte povrede prepona (primicači/odmicači) i skočni zglob. Povećanjem nivoa fleksibilnosti kod fudbalera-sportista znatno se smanjio broj navedenih povreda. Jednostavnim testom
možemo utvrditi na kojem je stepenu fleksibilnost prepona. Fudbaler-sportista stane na jednu liniju i razmiče noge u jednu i drugu stranu do krajnje granice. Kukovi moraju biti okrenuti naprijed, i nesmiju biti ukrivljeni-ukošeni. Ako je ugao koji čine noge sportiste u tom položaju manji od 90 stepeni, fleksibilnost je na veoma niskom nivo. Mora se popraviti, jer u suprotnom velika je mogućnost povrede tog sportiste.
                                                                                 Slike uzete sa Google