Riječ sport potiče od latinske riječi disportare-raznositi, disportus-raznošenje, na engleskom riječ sport znači - igra, šala, provod u prirodi, odnosno podrazumijeva sve one vježbe za koj je potrebna hrabrost, okretnost, snaga, brzina, izdržljivost.
Priprema tijela vježbanjem kako bi se postigao veći stepen psiho-motoričkih sposobnosti se označava kao trening.
Sportski trening je kompleksan pedagoški proces. On se konkretizuje u organizovanom sportskom vježbanju koje se ponavlja u takvom ekstenzitetu i intenzitetu da osigurava progresivan porast opterećenja koji aktivira fiziološke procese kompenzacije i super-kompenzacije u organizmu. Time se postiže razvoj funkcionalnih, motoričkih, tehničkih, taktičkih i psihičkih kapaciteta sportiste koji se odražavaju u poboljšanju i stabilizaciji takmičarskih rezultata.(Karlo Vittori)
Suština sportskog treninga bez obzira na različite prilaze određenju pojma i različite definicije, je da uvek:
1. predstavlja specifičnu vrstu mentalnog i fizičkog rada,
2. sprovodi se sistematično,
3. planiran je i programiran,
4. izaziva adaptacione promene,
5. predstavlja dugoročan proces sportske specijalizacije,
6. predstavlja delatnost kojom se upravlja pomoću specifičnih sredstava, metoda i opterećenja,
7. sprovodi se i iznad graničnih opterećenja pri kojima se savladavaju maksimalni fizički i umni napori,
8. usmeren je na maksimiziranje sposobnosti u skladu sa dispozicijama i uslovima u kojima se izvodi.
U procesu pripreme i programiranja sportskog treninga kako bi ostvarili optimalan razvoj sportiste moramo poštovati principe i zakonitosti sportskog treninga.
Osnovno principi sportskog treninga su:
1. aktivno učešće sportiste 2. višestrana priprema 3. specijalizacija 4. individualizacija
1. aktivno učešće sportiste 2. višestrana priprema 3. specijalizacija 4. individualizacija
5. progresivno opterećenje.
Zakonitosti sportskog treninga su sledeće:
1. adaptivnost 2. usmjerenost 3. kontinuiranost
4.cikličnost
Višestrana bazična priprema doprinosi optimalnom razvoju sportiste, dok prerana specijalizacija dovodi u kasnijem periodu do negativnih efekata na razvoj sportiste.
Rana specijalizacija izaziva sledeće efekte u razvoju sportiste:
1. brzo povećanje sposobnosti 2. najbolje krajnje sposobnosti postižu se već sa 16 godina
3. izaziva brzu adaptaciju i samim tim iscrpljivanje potencijala 4. sa 18 godina većina mladih sportista "sagori" i prekida sa bavljenjem sportom 5. konstantne povrede zbog forsirane adaptacije 6. nepostojanje sposobnosti za takmičenje - neodrživost sportske forme u dužem periodu 7. apsolutni maksimalni rezultat znatno niži i neodrživ
Freddy Adu (02.07.1989. SAD) je primejer jednog od tih igrača koji su svoj vrh rano dostigli, a najmlađi je profesionalac u istororiji američkog sporta, koja je duža od 100 godina. Benfika je uspjela da ga dovede u svoj tim, kao 18-ogodišnjaka, reprezentativca SAD i nosioca igre dotadašnjeg kluba. Međutim, očekivanja sa kojim je doveden u Benfiku nisu ispunjena, tako da je za 4 godine igranja samo 11 utakmica i 2 gola upisao u svoju biografiju. Pošto su bila velika očekivanja, klub je imao mnogo strpljenja pa ga je pos uđivao drugim klubovima. Tako da je u kratkom vremenu promijenio 10 klubova u 8 raznih država!!!
Višestrana priprema-program izaziva sledeće efekte u razvoju sportiste:
1. sporiji razvoj sportise 2. najbolji rezultati su posle 18 godine kada sportista dostiže svoju fiziološku i psihološku zrelost 3. ostvaruju se uslovi za dugu sportsku karijeru 4. mali broj povreda 5. dugotrajna sposobnost za takmičenje 6. visoki sportski rezultati koji se mogu ponoviti
Miroslav Klose (09.06.1978, Njemačka) je igrao za njemačkog petoligaša Homburg i radio na građevini, sa 21 god. je potpisao prvi profesionalni ugovor.
Od 2001 do 2014 odigrao je 137 utakmica za reprezentaciju Njemačke i postigao 71 gol. Postao je najbolji strijelac u istoriji Svjetskih prvenstava!!!
Možda još jedan bolji primjer je italijanski napadač Luka Toni (26.05.1977) u 26.god. je prvi profesionalni ugovor potpisao sa timom iz Serije A - Palermom, a posle toga